Zo we zijn weer op aarde....

Hallo allemaal...

Zo, na nog 7 weken op de boot te hebben gezeten, samen met mijn schatje, zijn we dan toch echt weer aan het 'normale' leven begonnen. En dus is er eindelijk tijd voor een mooi verslag van het avontuur wat Sven, Stef, Floor, Manon en ikzelf hebben meegemaakt, tijdens de bootvakantie 2011. (En dat in Nederland... ;) )
Zal proberen aan het begin te beginnen...
Stef en ik zijn in de week voor de vakantie alvast wat drinken wezen halen...zodat dat veilig geregeld was. Tevens hebben we de tocht goed doorgesproken tijdens een avondje amsterdam (Bolle Jan), overigens was dat met de hele crew. Okee Maandag 18 juli de dag van het inschepen. iedereen opgehaald en zich aflaten zetten dus de tassen met kleding staan aan boord en iedereen behalve de oudste (Sven hahaha) kan zijn kamer eigen maken voor de komende week. Sven had de grootste kamer met het kleinste bed hahaha De bank!! Zijn vader heeft ons nog wat getij tips meegegeven en miste spontaan zijn eigen zeilboot zichtbaar. Ondertussen even lekker een bakkie gezet en gedronken, om vervolgens met z'n alle de supermarkt maar eens onveilig te maken. Dit resultaat was uiteraard net als normaal...veel te veel en eigenlijk geen dag normaal eten, maar toch er was zeker genoeg voor de eerste paar dagen. Floor moest nog even met manon weg, omdat ze nog langs de kapster moest. Daar had ze later spijt van....De mannen hadden alvast de drank voorraad getest en bekeken... (goedgekeurd)
Na deze eerste gezellige dag zijn we begonnen met de reis naar texel...maar eerst zou Stef de mijlen teller even los maken (idee was hij al langer mee bezig zullen we maar zeggen... zo gezegd zo gedaan. Okee iedereen brak en aan dek...dan kunnen we gaan... touwen los...eindelijk WE GAAN....


IJmuiden-Texel

We begonnen met weinig zon niet heel veel temperatuur en redelijk wat wind, wat goed is op een zeilboot, maar daar krijg je ook golven van op zee. Heerlijke deining van achter en beetje van opzij... dus Manon bleef binnen op haar bed, omdat ze bang was zeeziek te worden. (meestal wordt je dan juist ziek, maargoed die heeft dus nergens last van).
Floor en Stef liggen lekker ontspannen op de banken en Sven en ik zitten alles van achterop te regisseren...dit alles ging een uurtje zo door tot Stef wakker werd en ik wat aan hem vroeg waar hij normaal altijd ja op zegt en nee zei...(de meeste hebben het eindresultaat al gezien). In tegenstelling tot Stef was Sven wel echt zeeziek en heeft de middag op de bank doorgebracht, waar stef in zijn korte broek vol van een nat zonnetje genoot. Vanaf ongeveer half twaalf begon de zon door te breken en voeren wij achter de zwarte massa aan naar texel. Langzaam verdween de wind en dus ook de golven werden minder...hee Sven ben je er weer hahaha. Ondertussen was het strak blauw om ons heen en zaten we allemaal te genieten en hebben uiteindelijk de motor maar bijgezet om naar Oudeschild te stomen. Eenmaal in de box even lekker een makkelijke maaltijd genoten en de tocht voor de volgende dag besproken in verband met de tips van Sven zijn vader over het tij en de te volgen route. Waarna we een taxi hebben genomen naar de uitgaansstraat van texel om even gezellig te vieren dat de eerste 40 mijl over zee een feit waren. Na wat sms verkeer met Remco gingen wij als heuze VIP's de dance factory binnen, zonder entree te betalen en kregen we het eerste beetje van de eigenaar, Nico (top vent en mooie zaak). Zo zijn we nog wat barretjes langs gegaan om met een broodje shoarma te eindigen en voldaan naar de boot terug te gaan.


Texel-Terschelling

Dit was de mooiste dag van de vakantie qua weer alleen jammer dat er totaal geen zuchtje wind stond. De waddenzee was als een spiegel en overal om je heen keek je naar schilderachtige plaatjes. Daardoor zag je wel overal de zeehonden boven komen en vervolgens weer onderduiken voor dat Manon haar fototoestel klaar had om dit tafereel te vereeuwigen. Ook dit gaf een hoop lol!!! Onze berekening klopte dus we zijn veilig aangekomen op Terschelling. Waar we ook ongeveer allemaal doorhadden dat de zon ons wel geburnd had... Terschelling heeft geen boxen om in te liggen maar grote U vormige bassins waar je op lengte maat de juiste uitzoekt. Dit was dus voor ons de laatste en eenmaal in het bassin hadden we door dat we achterin met de kont tegen de kant naast een andere boot moesten. Na netjes aan onze buurman gevraagd te hebben of we langszij mochten en deze eerst een beetje argwanend naar zo'n boot met jong spul keek, maar toch zei dat het goed was, had deze geen spijt, want touwen vast betekende bier naar buiten dus de beste man werd steeds 'gezelliger' nadat hij telkens ook een biertje kreeg.
Aardige vent maar wel een beetje raar vonden we met elkaar...
Na een heerlijke douche zijn we maar even de kant opgegaan om even lekker wat te eten...Na het zien van de mix-grill van de binken had ik toch een heel gelukkig gevoel bij mijn spare-ribs. Wij noemen die mix-grill hier toch echt een shaslick pen hahaha
Floor en ik waren wijs dus na een beetje rond te hebben gelopen bij de brandaris zijn wij naar de boot terug gegaan en hebben even genoten van het samenzijn, de rest is nog even de kroeg in gegaan waar ze vreselijk hebben gelachen om vader en dochter toestand...
De bedoeling was twee nachten Terschelling maar omdat het weer twee dagen later slechter zou worden hebben we besloten eerder door te gaan naar Harlingen. (waren ook minder enthoussiast als gedacht op dit eiland) In de ochtend even lekker broodje bij de bakker gehaald en Manon een pen gepint te hebben zijn we nog even opzoek naar cranberry wijn voor Stef zijn moeder geweest (beloofd is beloofd Stef).

Terschelling-Harlingen

We lopen de betonning van Terschelling uit en rollen vol zeil uit... Wat een feest de wind staat pal van achter met stroom mee dus gaan hard de juiste kant op met 18 knopen wind en een blauwe hemel.
Na een groot stuk voor de wind te gaan moeten we gaan zeilen binnen de betonning ( wat weer nieuw was ). Eenmaal voor Harlingen, de zeilen naar binnen en hengel uit om te kijken of we nog een verse vis op tafel konden krijgen deze avond. Helaas, dus hengel weer naar binnen en opzoek naar de juiste haven waar we de nacht konden doorbrengen. Dit bleek de noorder-haven schuin tegenover het Noorderke café. Dit is een getij haven midden in Harlingen. Na weer een heerlijke maaltijd te hebben gehad, werd het tijd om het dorp in te gaan. Bij het wandelen langs de kade kwam er nog een zeilboot binnen waarvan de vrouw alles voor bakboord klaar had en de man besloot tegen stuurboord te gaan. Dit werd een tafereel van een hoop gescheld en een gefrusteerde man die vervolgens zijn boot met een harde knal tegen de kade bonjourde. Waarop de halve haven lachend naar hun keek. Onze weg vervolgend kwamen we in de winkelstraat waar de meiden glimlachend om hun heen keken. Hier moeten we morgen naar terug! Stef moest en zou naar het Noorderke dus na een beetje door het dorp te hebben gelopen, de haven waar ik vijftien jaar geleden ben geweest te hebben gezien, hebben we de avond afgemaakt in het Noorderke. De volgende ochtend, begonnen met een beetje shoppen om vervolgens twee uur te kunnen wachten tot de sluis weer open ging i.v.m de wind pal op de haven en de havenmeester de sluis stil had gelegd. Eenmaal buiten onderweg naar Kornwerderzand ( de sluis in de afsluitdijk aan de Friesland kant ).


Harlingen-Enkhuizen

Wordt vervolgd...